ತುಂಟ ಬೆರಳು...

ತೆವಳುತಿದೆ ತೋರ್ಬೆರಳ ತುದಿ
ಅಂಗನೆಯ ಮುಂಗುರುಳ ಬಳಿಗೆ,
ಸುರುಳಿಯಾಗಿಸಿಯದನು ಇಳಿಯುತಿದೆ
ಹೊಳೆವ ಕಣ್ಣುಗಳ ಕಡೆಗೆ...

ಮೀನಾಕ್ಷಿಯವಳ ಕಣ್ಣುಗಳ ಚುಂಬಿಸಲು
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗಿದೆ ಅಧರದೆಡೆಗೆ,
ತೊಂಡೆ ತುಟಿಗಳನೊಮ್ಮೆ ಚಿವುಟಿರಲು ಆ ಬೆರಳು,
ಮೇಲೇರಿತು ಅವಳ ಹುಬ್ಬು,
ತುಟಿಗೆ ತುಟಿಯೊತ್ತಿ ಮುತ್ತಿಡಲು ಬರಿಯ ಮೌನ...

ಕೊರಳಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಯೆ ಬೆರಳು, ಕೇಳಿತು...
ನನ್ನೇಕೆ ಮರೆತೆ ಇನಿಯನೆ? ನಾಗೈದ ಅಪರಾಧವೇನು???
ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲೆ ನಿನ್ನ??? ಇದೋ ನಿನಗಾಗಿ
ಮುತ್ತುಗಳ ಹಾರ, ಮತ್ತದೇ ಸ್ನಿಗ್ಧ ಮೌನ...

ಎದೆಗೂಡ ನಡುವೆ ನುಸುಳಿ ನುಗ್ಗಿ
ನಡುವ ತಲುಪಿದೆ ಬೆರಳು,
ಒಂದರಿಂದಾಗದು ಎಂದು ಎರಡು ಕೈಯಲಿ
ನಡುವ ನವಿರಾಗಿ ಹಿಡಿದಿರಲು,
ಮತ್ತದೇ ಮೌನ ಅವಳ ಮೊಗದಲ್ಲಿ...
ಹಿಡಿತ ಬಿಗಿಯಾಗಿಸಿ, ನಾಭಿಗೆ ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಸೋಕಿಸಿ,
ನಡುವ ಮಧ್ಯದಲಿ ಮುತ್ತೊಂದ ಮೆತ್ತಗೆ ಕೊಡಲು,
ನಾಚಿ ನುಡಿದಳು ನನ್ನಾಕೆ,
ನಿಲ್ಲಿಸೆಯಾ ಇನಿಯ ತುಂಟ ಬೆರಳಿನಾಟವನಿಂದು???